تنبیه مثبت و منفی چیست ؟!

تنبیه مثبت و منفی چیست و آیا روش موثری برای تربیت کودک می باشد؟

تنبیه چیست ، تشویق و تنبیه چه تاثیری در شکل گیری رفتار کودکان دارد؟
در حوزه روانشناسی یادگیری ، اندیشه های مختلفی به بیان نظریات در این مسائل پرداخته اند، که چگونه می تواند یک رفتار را ماندگار کرد و یا به گونه ای آن را حذف نمود و از تکرار آن جلوگیری کرد.
تشویق و تنبیه همواره به عنوان ابزاری درجهت ماندگاری یک رفتار پسندیده و یا حذف رفتار ناپسند کودکان استفاده گردیده است.
و اما تشویق و تنبیه چه هستند و چه تاثیری در شکل گیری و یا حذف یه رفتار دارند؟

تشویق(تقویت) چیست ؟
تشویق به معنای به شوق آوردن و راغب کردن کودک به رفتار یا چیزی و یا کسی، و همچنین کسی را در امری ستودن و به چیزی دلگرم کردن است.
هر عاملی که باعث پایداری یک رفتار مطلوب و در نتیجه رشد و پیشرفت کودک در زمینه علمی، اخلاقی، رفتاری، فرهنگی، اجتماعی و …بشود تشویق (تقویت کننده) نامیده می شود.
تقویت ها به دو دسته مثبت و منفی تقسیم بندی می شوند.

تقویت مثبت:

در تقویت مثبت فراوانی رفتار بر اثر ارائه یک محرک خوشایند و پاداش دهنده افزایش می یابد.هر نوع پاداش یا نتیجه ای که باعث شود رفتاری به دفعات تکرار شود یک تقویت کننده مثبت است در حقیقت تقویت مثبت محرکی است که در فرد انگیزه ایجاد می کند و به او انرژی تکرار رفتاری را می دهد به این شکل که کودک برای کاری که خوب انجام شده است تحسین می شود و پاسخ توسط ارائه بعدی محرک، نیرومند می شود. به محرکی که به دنبال پاسخ می آید و آن را نیرومند می کند تقویت کننده گفته می شود.

تقویت کننده های نخستین و ثانوی:

روان شناسان دو نوع کلی تقویت کننده های مثبت را از هم متمایز می کنند. تقویت کننده های نخستین و ثانوی ، تقویت کننده های نخستین محرکهای زیستی مانند غذا و آب هستند که ارگانیزم به طور طبیعی آنها را تقویت کننده می داند زیرا نیازهای زیستی را ارضا می کنند. این تقویت کننده ها ذاتا ارضا کننده اند. تقویت کننده های ثانویه محرکهایی هستند که از طریق همراهی یا تداعی با تقویت کننده های نخستین می توانند به پایداری رفتار کمک نمایند. این محرکها ارزش مثبت خود را از گذر تجربه کسب می کند یعنی آموخته شده یا شرطی هستند. بدین معنا که بارها و بارها با انواع تقویت کننده های نخستین همراه آمده اند. مثلا با پول می توان به غذا، نوشابه و استراحت رسید. تقویت کننده های ثانوی، از جمله تحسین، بازخورد عملکرد، و نمرات در زندگی روزمره بااهمیت هستند.

تقویت منفی:

روانشناسان رفتارگرا اعتقاد دارند که در تحلیل انسان ها باید بیشتر از هر چیز به رفتارهای آن ها توجه کرد نه آنچه که در ذهنشان می گذرد. در واقع آنها بر این باورند برای درمان یک مراجع یا کمک به تغییر او باید رفتارش را تغییر داد. تقویت منفی هم یکی از اصول و ابعاد مهم رفتارگرایی است.در این نوع تقویت، فراوانی رفتار بر اثر حذف یک محرک آزاردهنده (ناخوشایند) افزایش می یابد.دریافت کردن چیزی خوشایند پیامد خوبی است، ولی این فقط نیمی از ماجراست. خلاص شدن از دست چیزی که آن را آزارنده می دانیم نیز پیامد خوبی است.در تقویت مثبت چیزی خوشایند ارائه می شود ولی در تقویت منفی چیزی که ناخوشایند است گرفته می شود. به طور مثال فرض کنید نوجوانی امتحان سختی دارد و والدینش به او اجازه می دهند که به جای مرتب کردن اتاقش، زمان بیشتری را به درس خواندن اختصاص بدهد. تمیز کردن اتاق محرک ناخوشایندی برای نوجوان بوده که برای تشویق موقتا حذف می شود توجه داشته باشید که این نوع تشویق تحت شرایط خاص مورد استفاده قرار می گیرد و تا حد امکان نباید خیلي از آن استفاده شود.

اگر دوست دارید لباس پسرانه تابستانی کودک مناسب و مناسب فصل تابستان و بهار برای دختر وپسر خود با خیالی راحت از کیفیت و قیمت تهیه نماید میتوانید از فروشگاه بلوط خرید کنید. محصولات ارائه شده در فروشگاه همگی ضمانت کیفیت و چاپ دارند که این تضمین باعث میشود پدر و مادر ها با خیال راحت تهیه نماید بدون اینکه هیچ نگرانی از این بابت داشته باشند 

تنبیه چیست ؟

تنبیه بر کاهش یا حذف رفتارهای ناخواسته تمرکز دارد و اشاره به هر تغییری دارد که پس از رفتار رخ می دهد و احتمال تکرار آن رفتار را در آینده کاهش می دهد. در حالی که از تقویت کننده‌های مثبت و منفی برای افزایش رفتارها استفاده می‌شود، تنبیه بر کاهش یا حذف رفتارهای ناخواسته تمرکز دارد. توجه کنید که تنبیه یا مجازات اغلب با تقویت منفی اشتباه گرفته می‌شود. تفاوت آن‌ها در چیست؟ تقویت منفی در حقیقت احتمال وقوع یک رفتار را افزایش می‌دهد و تنبیه و مجازات احتمال وقوع یک رفتار را کاهش می‌دهد. تنبیه در حقیقت نوعی جریمه بازدارنده برای افراد می باشد. مثلا جریمه های نقدی و از دست دادن امتیازات؛ تلاشهایی را برای تنبیه کردن رفتار نشان می دهند که به موجب آن چیزی که ارگانیزم آن را دوست دارد یا لذت بخش می داند از او گرفته می شود. در حالت جریمه، پاسخ توسط حذف بعدی یک محرک، ضعیف می شود.
جریمه دو امتیاز برجسته بر تنبیه آزارنده دارد. اولا، با اینکه ممکن است جریمه موجب ناکامی یا خشم موقتی شود، اما کمتر احتمال دارد که ترس شدید یا حتی نفرت از عامل تنبیه کننده ایجاد کند. ثانیا، عامل تنبیه کننده، پرخاشگری جسمانی را الگو قرار نمی دهد، بنابراین امکان یادگیری پرخاشگری از طریق تقلید کمتر است.
دو نوع کلی برای تنبیه تصور می شود تنبیه مثبت و تنبیه منفی.

تنبیه مثبت:

تنبیه مثبت شامل ارائه محرکی منفور بعد از وقوع رفتاری ناخوشایند است. این نوع مجازات به عنوان «مجازات با اعمال» نیز شناخته می‌شود. در حقیقت تنبیه مثبت تلاشی است برای تاثیر گذاری بر رفتار با افزودن محرکی ناخوشایند که نوعی روش انضباطی است که برای کاهش رفتار غیر مطلوب در کودکان به کار می رود. البته زمانی تنبیه مثبت موثر است که پایدار باشد یعنی با هر رفتار منفی کودک همان نتیجه مشابه برای او تکرار شود. به عنوان مثال، هنگامی که دانش آموزی خارج از نوبت در وسط کلاس صحبت می کند، معلم ممکن است کودک را به خاطر رفتارش سرزنش کند. یا مثلا هنگامی که فرزند اشتباهی می کند مادر اورا از دیدن تلویزیون منع کرده و اجازه دیدن برنامه مورد علاقه را به او نمی دهد.
ممکن است با خود فکر کنید، چگونه می‌شود مجازات مثبت باشد؟ خیلی از افراد مجازات را دوست ندارند. درست است؟ در حقیقت قطع ارتباط در درک این مفهوم از کاربرد کلمه مثبت ناشی می‌شود. ما به طور کلی از اصطلاح مثبت برای اشاره به چیزهایی که ذاتاً خوب هستند، چیزهایی که زندگی آور هستند و چیزهایی که باعث رونق و شکوفایی می‌شوند استفاده می‌کنیم. اما ارائه یک محرک ناخوشایند می‌تواند تنبیه مثبت منظور شود.

چند نمونه از موارد تنبیه مثبت:

۱-سرزنش:

در صورتی که کودک رفتاری ناخوشایند انجام دهد والدین گاهی از سرزنش کردن استفاده می کنند. البته این سرزنش باید مداوم بوده و در محیطی خصوصی انجام شود سرزنش در ملاء عام و در حضور دیگران اثرات منفی به جا گذاشته و مناسب نمی باشد.

۲-سیستم ثبت رفتار یا سیستم علامت گذاری:

سیستم علامت گذاری به نوعی ترکیب تکنیک تنبیه مثبت با تشویق است و این روش معمولا در مدارس ابتدایی استفاده می شود. نام کودک با عنوان بدها روی تخته یا تابلوی اعلانات نوشته می شود و جلوی نام او یک علامت به نشانه رفتارهای نادرست درج می گردد . هر بار که رفتار منفی از طرف کودک نمایش داده می شود، یک علامت دیگر در کنار نام او اضافه خواهد شد و بالعکس اگر رفتار خوب نشان داده شود، یک علامت حذف می شود. اگر در پایان روز علامتی وجود نداشته باشد، پاداش می گیرد.

همینطور رنگ ها در رفتار کودکان تاثیر زیادی دارند که این عمل در علم روانشانی ثابت شده که تاثیر بسیار زیادی داردکه شما میتوانید با خرید لباس پسرانه و خرید لباس دخترانه از فروشگاه بلوط در رنگ بندی بسیار متنوع و بسیار جذاب و متناسب با سلیقه کودکان تهیه نماید

۳-تکنیک وقفه کوتاه یا محروم سازی:

برخی از روانشناسان این نوع تنبیه مثبت که به معنای محروم سازی یا جدا کردن موقت کودک از محیطی است که او مرتکب خطا شده است را به والدین پیشنهاد می کنند.
البته این تنبیه باید متناسب با سن کودک باشد. قاعده کلی برای هر سال سن کودک، یک دقیقه محروم سازی است.
میزان اثربخشی این روش بستگی به پیگیری و پایداری والدین در انجام این تنبیه دارد. این روش بدین صورت است که به صورت مثال اگر فرزند کار خطایی انجام داد برای تنبیه او را به اتاق دیگری فرستاده در اتاق را باز می‌گذارند و کودک را به صورت نامحسوس زیر نظر میگیرند اما کودک والدین را نمی بیند و متناسب با سن او از کودک خواسته می شود که روی صندلی بنشیند. مثلا اگر کودک ۵ ساله است از او خواسته می شود به مدت ۵ دقیقه در اتاق روی صندلی بنشیند.

۴-نوشتن جملات:

این روش در مدارس از گذشته های دور مورد استفاده قرار می گرفته در این روش از کودک خواسته می شود جملاتی تربیتی را چندین بار دیکته کرده و بنویسد مثلاً بنویسد:«من به نظم و ترتیب اتاقم اهمیت می دهم».

۵-سپردن مسئولیت اضافه به کودکان:
در این روش کارهایی اضافه تر به لیست وظایف کودک اضافه میشود مثلاً مرتب کردن فضای خانه، رنگ کردن نرده های حیاط،تمیز کردن محوطه پارکینگ،شستن خودرو و… این روش کودک را فعال و با تحرک کرده و همچنین کار منزل نیز انجام می شود.

۶-زود خوابیدن یا خواب طولانی تر:

زود خوابیدن یا بیشتر در رختخواب ماندن یک تنبیه مثبت موثر برای کودکان خردسال است. کودکان نمی خواهند وقتی می توانند بازی کنند یا تحرک داشته باشند بخوابند، بنابراین مجبورشدن به خواب بازدارندگی خوبی برای رفتارهای بد خواهد داشت. همچنین، کودکان خردسال هنگام خستگی بیشتر فعالیت می کنند. با مجبور شدن به خواب اضافی، می توانید ریشه این مشکل را درمان کنید.

۷-زمان مطالعه اضافی:

زمان مطالعه اضافی یکی دیگر از اشکال موثر تنبیه مثبت است، به ویژه هنگامی که در پاسخ به انجام ندادن تکالیف مدرسه باشد. زمان مطالعه اضافی اساسا در این شرایط یک نتیجه طبیعی است. از آنجا که کودک درسی را که قرار بوده مطالعه نکرده است، به جای بازی یا وقت گذراندن با دیگران، مجبور به مطالعه اضافی می شود.

۸-تنبیه بدنی مختصر: همان گونه که در ادامه مقاله بیشتر درباره تنبیه بدنی صحبت خواهد شد شایان ذکر است که این شکل از تنبیه جای بحث و اختلاف نظر بسیاری از روانشناسان است بسیاری از روانشناسان با این عقیده مخالفند و معتقدند که این کار بی اثر و در نهایت مضر خواهد بود.

۹-پیامدهای طبیعی:

سه نوع پیامد برای روش های تربیتی وجود دارد پیامدهای منطقی، پیامد های کاربردی و پیامد های طبیعی که بهترین این نوع پیامد پیامدهای طبیعی است در این نوع پیامد وقتی کودک کار اشتباهی می کند نیاز به اقدامی از جانب والدین نمی باشد بلکه کار کودک خود عواقبی دارد که به طور طبیعی در نتیجه رفتار بد او اتفاق می‌افتد مثلاً در صورتی که کودک اتاق خود را مرتب نکند بعدها وسایل بازی خود را نمی تواند به راحتی پیدا کند و این نتیجه مرتب نکردن وسایل شخصی خودش می باشد.

تنبیه منفی چیست ؟

تنبیه منفی یعنی اینکه در پاسخ به یک رفتار ناخوشایند و ناپسند کودک، محرک مطلوبی را از او سلب شود. برداشتن یک چیز خوب یا مطلوب برای کاهش وقوع یک رفتار خاص است. در حقیقت مجازات با حذف یک محرک مطلوب جهت تنبیه شناخته می‌شود.
مثال‌هایی مانند از دست دادن دسترسی به اسباب بازی، محروم شدن از تماشای تلویزیون، از دست دادن توجه والدین، از دست دادن مهمانی و… . زمین‌گیر شدن و از دست دادن نشانه‌های پاداش همه از نشانه‌های تنبیه منفی است. در هر حالت مشخص است که در اثر رفتار نامطلوب فرد، چیز خوبی از بین می‌رود. مثلاً:
پس از این که دو کودک بر سر این که چه کسی می‌تواند با یک اسباب بازی جدید بازی کند درگیر شوند، مادر به راحتی اسباب بازی را از هر دو کودک می‌گیرد.
یک دختر نوجوان یک ساعت بیشتر از زمان ممنوع الخروجی خود بیرون می‌ماند، بنابراین والدین او اجازه بیرون رفتن تا یک هفته را از او می‌گیرند.
یک پسر ۹ ساله بر سر دوستش در کلاس فریاد می‌زند بنابراین معلم از او جایزه‌هایش را می‌گیرد.
این مسئله دقیقاً برعکس تنبیه مثبت است و هنگامی که یک رفتار ناخواسته رخ داده است، چیز نامطلوبی اضافه می‌شود. به عنوان مثال زمانی که کودک بداخلاق می‌شود، او را برای ساعتی به اتاقش می‌فرستند. باید توجه کنید که هدف نهایی هر دو مجازات یکسان است: تغییر رفتار

خوشگل ترین لباس پاییزی پسرانه و لباس پاییزی دخترانه در فروشگاه بلوط در دسترس شماست

تفاوت بین تنبیه مثبت و منفی چیست ؟

تنبیه مثبت یعنی ارائه محرکی غیر مطلوب بعد از رفتاری منفی و ناخوشایند است.
اما تنبیه منفی یعنی عدم ارائه محرک مطلوب در پی رفتار منفی و ناخوشایند کودک می باشد.
البته غالبا بین تنبیه مثبت و منفی تفاوت بسیار کمی وجود دارد. تنبیه مثبت به این معنی است که رفتار منفی کودک به عکس العمل منفی والدین منجر شود. اما تنبیه منفی به این معنی است که والدین در پاسخ به یک رفتار ناخوشایند کودک او را از یکی از چیزهای مورد علاقه اش محروم کنند. به عنوان مثال، وقتی به فرزند خود اجازه خروج از خانه را نمی دهند از روش تنبیه مثبت استفاده کرده اند زیرا به رفتار او عکس العمل منفی نشان داده اند، اما اگر به طور خاص اجازه رفتن به مهمانی را به او ندهند از تکنیک تنبیه منفی استفاده کرده اند. همان طور که مشخص است تفاوت بسیار ظریف و جزئی است.

آیا تنبیه در کودکان تاثیرگذار است؟

هدف از تنبیه باید حذف یک رفتار ناپسند و ناخواسته در طی یک دوره باشد.
محققی در دانشگاه ایالت اکلاهاما می گوید که تنبیه مانند حذف یک چیز مثبت از زندگی کودک برای یک دوره ای، اثر بخش است. با این وجود، در برخی موارد هم تنبیه ممکن است تاثیر گذار نباشد. چرا به نظر می رسد که مجازات در برخی موارد موثر است اما در موارد دیگر نه؟ محققان دو عامل را در تأثیرگذاری تنبیه در موقعیت های مختلف یافته اند.
اولاً، «سرعت عمل» در اعمال مجازات باعث تأثیر پذیری بیشتر آن مجازات خواهد شد. درصورتی که کودک مدتها پس از انجام خطا با فاصله زمانی زیاد تنبیه شود کودک ربط آن تنبیه را با رفتار ناپسند درک نخواهد کرد همانند احکام زندان اغلب مدت‌ها پس از ارتکاب جرم اجرا می شوند. این فرایند ممکن است به توضیح این موضوع کمک کند که چرا فرستادن افراد به زندان همیشه منجر به کاهش رفتار مجرمانه نمی‌شود.
ثانیاً، «مداومت» ( ثبات و پایداری ) در تنبیه می تواند تاثیر بسیار زیادی در جلوگیری از انجام رفتار ناپسند داشته باشد. اجرای تنبیه هر بار که رفتاری رخ می دهد می تواند دشوار باشد. اما گاهی لازم است که هربار برای رفتار ناپسند تنبیهی در نظر گرفته شود به عنوان مثال، کودکی که رفتار اشتباهی انجام می‌دهد و پس از تنبیه مجددا آن را تکرار می‌کند برای تاثیر پذیری تنبیه بعد از تکرار رفتار باز باید تنبیهی برای او در نظر گرفت و یا اینکه مردم اغلب حتی پس از دریافت برگه سرعت غیرمجاز به رانندگی با سرعت بیش از حد مجاز ادامه می دهند. چرا؟ زیرا آنها تصور می‌کنند چون یک‌بار جریمه شده اند دیگر لزومی ندارد دوباره جریمه و تنبیه شوند.
اما با همه این اوصاف تنبیه در روانشناسی دارای معایب قابل توجهی است. اولاً، هرگونه تغییر رفتاری که در نتیجه تنبیه ایجاد می شود، اغلب موقتی است. طبق نظریه اسکینر: رفتار تنبیه شده احتمالاً پس از برداشتن عواقب تنبیهی دوباره ظاهر می شود.
ثانیا، شاید آزمودنی ها در اثر تنبیه یاد بگیرند که اقدامات خاصی را انجام ندهند، ولی آنها واقعاً چیزی در مورد کاری که باید انجام دهند یاد نمی گیرند. زیرا تنبیه در واقع هیچ اطلاعاتی در مورد رفتارهای مناسب یا مطلوب جایگزین ارائه نمی دهد.

نقش تنبیه بدنی در تربیت کودکان چیست؟

اشکال مختلف تنبیه بدنی، مانند کتک زدن، حبس کردن در اتاق و… اغلب بی‌ اثر هستند و در دراز مدت نتیجه معکوس دارند. کودکان تنبیه شده آنقدر گیج می شوند که نمی‌توانند وظایف و تکالیفی را که والدین می‌خواهند بیاموزند و یاد بگیرند. در عوض چیزی که کودکان از تنبیه ممکن است بیاموزند این است که کتک زدن رفتار قابل قبولی است. وقتی والدین بچه‌ها را می‌زنند، خطر ابتلا به مشکلات طولانی‌مدت مانند رفتارهای ضد اجتماعی ،اضطراب، کاهش عزت نفس، عدم ارتباط صحیح با اطرافیان و اشکال در مسائل شناختی را افزایش می دهند. کتک زدن پیوند والدین و فرزند را تضعیف می کند و می تواند پرخاشگری کودک را نیز افزایش دهد. همچنین ممکن است باعث شود زنجیره تنبیه به نسل های بعد نیز منتقل شود. در عوض والدین با استفاده از چندین روش غیر فیزیکی و مثبت، فرزندان خود را تشویق به رفتار مناسب کنند. به عنوان مثال، در مورد کودکان بسیار کوچک، بهترین روش ها ساختار سازی و حواس پرتی است. تایم اوت برای بچه ها و گاهی اوقات والدین آنها نیز به خوبی جواب می دهد. کودکان در سنین مدرسه به حذف امتیازات، مانند از دست دادن زمان استفاده تلفن همراه یا دستگاه های الکترونیکی، بهتر واکنش نشان می دهند.

روانشناسان  نیز خیلی با تنبیه موافق نیستند و تشویق را موثر تر از تنبیه میدانند.زیرا:
۱-تنبیه مبتنی بر ترس است و این ترس در کودک ممکن است نهادینه شود‌.
۲-در تنبیه سرعت عمل حرف اول را میزند یعنی بلافاصله بعد از انجام کار خطا ،کودک باید تنبیه شود. اما گاهی والدین اصلاً متوجه خطای کودک نمی شوند و همچنین ممکن است زمان و مکان مناسب برای تنبیه آنی وجود نداشته باشد.
۳-تنبیه باید به صورت پلکانی باشد و هر پله باید تنبیه از شدت بیشتری برخوردار باشد. در صورتی که اکثراً امکان شدیدتر کردن تنبیه وجود ندارد یعنی در هر روش تنبیه کودک پس از مدتی به شدت و مقدار تنبیه عادت می کند و در صورت تکرار تنبیه باید هر مرحله شدیدتر شود که این امر غیر ممکن است.
۴-رفتار مجازات شده لزوماً فراموش نمیشود بلکه فقط سرکوب می شود و ممکن است است پس از مدتی که مجازات اجرا نشود رفتار مجدداً باز گردد.
۵-تنبیه کودکان باعث شکل گیری خشکی و خشونت در کودک شده و به او می آموزد که پرخاشگری روش خوبی برای حل مشکلات می باشد.
۶-تنبیه همیشه کودک را به سمت رفتار مطلوب راهنمایی نمی کند مجازات فقط به کودک می گوید که چه کاری را نباید انجام دهد اما به او نمی گوید در عوض چه کاری را باید انجام دهد.

برای خرید لباس زمستانی پسرانه و لباس زمستانی دخترانه میتواند از فروشگاه بلوط تهیه کنید

چند اصل مهم در تنبيه کردن:

• والدین باید چندمورد را در مورد تنبیه کودکان همیشه مدنظر داشته باشند تنبيه را هیچ گاه در مقابل ديگران انجام ندهند چرا که باعث شکستن عزت نفس و کاهش اعتماد به نفس کودک خواهد شد.
• براي اعمال تنبيه، باید فرصت جبران اشتباه به کودک داده شود و اندکی صبر کرد چرا که ممکن است خودش هم از اشتباهش ناراحت شده باشد.
• در هنگام تنبيه والدین نباید از حمايت عاطفي کودک غافل شوند. به عنوان مثال اگر کودک در اتاق حبس می شود نباید احساس کند که به اين دليل است که والدین دیگر اورا دوست ندارند بلکه اين تنبيه نتيجه رفتار اشتباه خود او است.
• باید دقت شود که والدین هميشه از يک نوع تنبيه استفاده نکنند زيرا تنبيه تکراري ممکن است به مرور زمان خوشايند شود کودک به آن عادت نماید. به طور مثال حبس در اتاق فرصت مناسبي شود براي انجام شيطنتهاي کودکانه و تنبيه اثر خود را از دست بدهد.
• در صورتی که رفتاری را کودک نميداند غلط است هرگز نباید والدین برای آن تنبيه قائل شوند، مثلا اگر کودک از يک کلمه رکيک استفاده کرد، به او بگویند که اين کلمه خوبی نيست و بلافاصله پس از اولين رويداد او را تنبيه نکنند.
• و در آخر اینکه تنبیه بدنی آخرین و پر آسیب ترین تنبیه می باشد ، درنتیجه همیشه به عنوان آخرین راه حل استفاده می شود.

نتیجه : تنبیه یکی از مهم ترین مسئله برای تربیت کودک هستش و این رو باید جدی گرفت . تنبیه هم خوب است هم بد. دلیل  هم این است که نحوه تنبیه کودک چگونه است و آیا این تنبیه و یا تشویق درست است؟ و آیا این تنبیه میتواند کودک رابه راه درست هدایت کنه یا نه؟ آیا تنبیه باعث میشود که رفتار و آینده کودک ما به خطر بیفتد؟ آیا تنبیه و یا تشویق ما در ذهن کودک حک می شود؟ دانستن اصول اساسی تشویق و تنبیه از ملزومات تربیت کودک است.